frank-jeannette-madeira2022.reismee.nl

Er is veel te zien in Funchal

Monte ligt in de wolken, ook hier beneden in Funchal is er geen blauwe lucht zichtbaar. Geen probleem, vandaag staan religie en kunst centraal.
We starten onze tocht door Funchal bij de Quinta das Cruzes. Een landhuis gebouwd op een heuvel door kapitein Zarco om piraten over zee te zien aankomen. Nu een museum met een allegaartje van decoratieve kunst, een kapel en een mooie tuin.
Vervolgens naar het 800 meter verder gelegen fortaleza. Oké dat lijkt niet ver maar voelt wel zo wanneer die meters de hoogte in gaan. Het uitzicht over Funchal was de moeite waard.
Terug naar beneden, langs de Quinta naar Blandy's Wine Lodge waar sinds 1840 maderawijn gemaakt wordt. Hier waren we snel weer buiten. Deze bezienswaardigheid is vooral voor groepen en m8nder geschikt voor een duo.
Als toevallige passant belandden we vervolgens in het museum van de suiker. Een klein museum gevestigd in het voormalige huis van Joao Esmeraldo (aka Jenin Esmenaut). Deze edelman begon in dienst van een Brugse familie met de suikerhandel tussen Vlaanderen en Madeira en vestigde zich later in Funchal.
Na alle suiker tijd voor religie. Eerst in het Museu de Arte Sacra, gevestigd in het oude bisschoppelijk paleis. Hier hangen veel werken van Vlaamse meesters die in opdracht van kooplieden en plantage-eigenaren altaarstukken schilderden. Het museum is de moeite van een bezoek waard.
Nog even genieten van het panorama en de mooie betegelde muren op het dak en weer verder, de binnenplaats van het stadhuis en proeven van Maderawijnen bij Oliveira. De verdeler voor België woont in Roeselare mocht je net als wij alleen met handbagage reizen en thuis toch van de wijn willen genieten. Frank heeft enkele 10cl 'flessen'gekocht.
Het was weer een drukke dag.
Onze week Madeira loopt op zijn eind. Morgenochtend om vijf voor twaalf worden we opgepikt bij ons hotel voor vertrek naar het vliegveld.
Ik heb genoten van het eiland, de vriendelijke mensen, het lekkere eten en een week samen met Frank te zijn. We gaan naar huis en dat is ook goed.
Bedankt voor jullie fijne reacties. Waar de volgende reis ons brengt weet ik nog niet. Hopelijk mag ik je dan weer als reisgezel begroeten.
Veel liefs
Jeannette

Wandeling naar Camara de Lobos

We blijven wandelen. Dit keer van Funchal naar Camara de Lobos, het vissersdorpje waar Frank dinsdag met onze experience-tour een poncha had geproefd.

Helaas had storm Leslie in 2018 een deel van het bestaande kustpad verwoest waardoor we de eerste kilometers regelmatig langs een drukke weg tussen appartementencomplexen moesten wandelen. Madeira is grotendeels afhankelijk van het toerisme en dat is te merken aan de bouw van nieuwe complexen langs de kustlijn.
We hebben tijdens onze tocht ook kunnen genieten van de zee en vergezichten, soms strompelend over kiezelstranden (nee geen kiezels, grote keien).
Na bijna 10 kilometer kwam Camara de Lobos in zicht. Churchill kwam hier in 1950 om te schilderen, wij om wat te drinken en vervolgens een spurtje te trekken om de bus terug naar Funchal te kunnen nemen.
De dag afsluiten in de infinity Pool op het dak en voor Frank een vino verde, we genieten van ons verblijf op Madeira.
De stappenteller klokte vanavond af op 22.338 stappen (in metriek stelsel 15.636m).
Veel liefs

Jeannette

Monte

Geen Tui-experience meer voor ons, we houden het bij onze eigen vindingrijkheid en dat betekent gewoon lekker ontbijten om half 10, stevige stappers aan en op weg naar Monte.

Zoals het woord al doet vermoeden, hoog de berg op. Niet lopend maar met de Teleférico do Funchal. Een kabelbaan die ons in 15 minuten naar boven brengt. Alle mindfullness oefeningen ten spijt kreeg ik het met dit gondelavontuur toch nog even benauwd en was blij weer vaste grond onder de voeten te hebben.
Maar het doel, de Tropische tuin, heilige de middelen ook dit keer. Een oase van rust, diversiteit aan planten, bloemen en bomen, watervallen, vijvers, vergezichten en af en toe gewoon even zitten op een bankje en niets doen. Ik heb er erg van genoten.
Er was nog meer te zien in Monte, maar eerst op een terrasje in de zon wat eten en drinken.
De 'toboggans' hebben we aan ons voorbij laten gaan. 2 kilometer in een rieten slee de berg afjakkeren kan wel een must do zijn wanneer je in Madeira bent, maar absoluut niet ons dada.
Nee dan de kerk Nossa Senhora do Monte. Op 15 augustus (Maria ten hemelopneming) beklimmen pelgrims op hun knieën de trappen om het Mariabeeld in de kerk te eren. De legende wil dat in de 15de eeuw Maria hier een aantal keren verscheen aan een herderinnetje. Wij hebben de trappen gewoon beklommen (het is immers nog maar maart).
In de kerk ook de tombe van keizer Karel I van Oostenrijk.
Het was weer tijd om met de kabelbaan af te zakken naar Funchal. Ik heb er dit keer van genoten, zelfs van het schommelen van de gondel door de opgestoken wind
Een lekker homemade lemonade met zicht op zee (voor Frank een Coral) om dan de rust van de hotelkamer op te zoeken en nig maar eens lekker gegeten in een van de vele restaurantjes.

Ook vandaag weer meer dan 10 kilometer gewandeld. Hoogste tijd om te gaan slapen.

Veel liefs

Jeannette



Touren op Madeira

Ontbijten om half negen, een uur eerder dan de eerwte dagen want vandaag staat een Tui-tour op het programmma. We gaan met een Franstalige gids de westkant van Madeira bekijken. David pikt ons op het afgesproken tijdstip op en na nog een paar haltes waar onze medepassagiers opstappen kunnen we aan ons 8 uur durende avontuur beginnen.
Oké ik heb een zestiende begrepen van de overload aan informatie die David ten gehore bracht. Ik ga je dan ook niet veel meer kunnen vertellen dan dat het gisteren de op 1 na koudste dag sinds 50 jaar was, dat we bepaalde onderdelen van de tour niet konden doen omwille van sneeuwval in de bergen, dat er heel veel bananenplantages zijn op Madeira, dat poncha gemaakt wordt met sap van citroenen, sinaasappels, honing en aguardente en volgens Frank niet lekker is..
De fotoserie van vandaag laat je een beetje meegenieten van het moois dat Madeira buiten Funchal te bieden heeft.
Oh ja de zon schijnt weer.

Veel liefs

Jeannette


Regen houdt ons niet tegen

Onweer, regen, harde wind en een povere 12°. Geen probleem, ook met alleen handbagekleren kunnen we op pad. Stevige stappers, een regenjas, paraplu en we kunnen vertrekken. Maar niet voordat we lekker ontbeten hebben. Dikke plensbuien vallen ons ten deel, afgewisseld met een paar minuutjes zonneschijn.

Onze eerste halte van vandaag is de Mercado dos Lavradores. Een drie verdiepingen tellende art-decohal uit de jaren dertig die nu vooral een trekpleister voor toeristen is. Daar is niets mis mee. Als toerist geniet ik volop van de bloemenverkoopsters in klederdracht, de stalletjes met groente en fruit, de souvenirwinkeltjes en de vismarkt. Door de wind, door de regen vervolgens naar de kathedraal van Funchal. Aan de buitenkant sober, binnenin het tegenovergestelde. Een ingenieus plafond van cipressenhout en de zon die even door de zijbeuken scheen en het interieur nog meer deed oplichten, meer moest dat niet zijn. Op een doordeweekse dag wordt hier trouwens nog vier keer per dag de mis opgedragen.
Verder maar weer door de regen die nu af en toe echt met bakken uit de hemel valt. Geen vakantie zonder een museumbezoek, we hebben onze keuze laten vallen op het MAMA, oftewel het museum voor moderne kunst. Een piepjong museum dat de deuren opende in juli 2021. De expositie omvat 15 jaar werk van de Madeireense kunstenaar Rui Sa. Laat ik het er maar op houden dat de man veel werken gemaakt heeft in die 15 jaar, niet kon kiezen welke in het museum te hangen en de stijl niet mijn dada was. Maar wie weet vindt een ander het prachtig. Ik heb een paar objecten die me aanspraken op de foto gezet.
Weer buiten eerst een espresso en een Coral (Cerveja) voor de prijs van 2,50€ waarbij we ook nog eens lekker droog onder de luifel zaten.
Madeira bevalt ons tot nu toe uitstekend alleen het kraanwater... men is hier niet karig met chloor. Daarom op weg naar ons hotel even naar de prachtige supermarkt van zondag voor flessenwater. We komen met de voorraad wel toe tot zaterdag.
Wat doet een mens nog meer op een regenachtige dag in Funchal. Wat lezen, kopje thee zetten, de verwarming aan, Frank naar de fitnessruimte in het hotel en de dag afsluiten met heerlijk eten bij Armazem do sal.
Veel liefs
Jeannette

Funchal te voet

Kwart over zes geeft het klokje op mijn gsm aan. Nee, dat is nog te vroeg om al wakker te zijn, we hoeven tenslotte geen vliegtuig te halen. Mijn lichaam en geest moeten nog even wennen aan het uur tijdsverschil. Acht uur, betere tijd om opnieuw de ogen open te doen. Kopje thee en koffie op onze kamer en daarna een lekker ontbijt in het restaurant.

Vandaag staat een wandeling door Funchal op ons programma. Wanneer we thuis gaan wandelen gebruiken we de 'Outdooractive' app voor mooie routes. De app is ons hier ook van dienst. We wandelen door de oude stad, de nieuwe stad, de hoge stad, de parken van de stad en langs de kades van de stad. 11 kilometer, een paar terrasjes en 5 uur later arriveren we weer bij het hotel.
Na gedane wandeling is het goed rusten op de ligstoelen op het dakterras. Ondertussen kijkend hoe een volgend cruiseschip aanmeert.
En vanavond? Toen stond er gebakken vis met banaan op mijn menu. 'Espada com banana' een typische Madeireense specialiteit. Ik zeg het maar een keer: "Não obrigada".
Een kamillethee om de smaak weg te spoelen en dan het licht uit.
Het was een mooie dag.
Veel liefs
Jeannette

We zijn in Funchal

We zijn gearriveerd in Funchal. Vanmorgen om half vijf met de eerste trein uit Antwerpen naar de luchthaven Zaventem. En toen begon het vetrouwde wachten op het boarden (kwart over zeven). De Boeing van Tui zat vol. De meeste passagiers op weg naar Tenerife, terwijl wij daarna nog doorvlogen naar Funchal. Mijn oude vliegtuigbuurman (82 en aan het raampje) kon niets beters bedenken dan nog even te vertellen dat de landingsbaan van Funchal nu niet de meest veilige is. Een smalle en korte landingsbaan tussen kliffen en water. Maar ach het was bijna windstil dus geen probleem en het harde remmen zal wel noodzakelijk geweest zijn.

Met alleen handbage (we travel light) konden we direct buiten het vliegveld
het standbeeld van Ronaldo bewonderen (wel wat klein voor zo'n grootse voetballer). De vriendelijke chauffeur van busje 56 bracht
ons naar ons hotel waarbij we meteen op de must sees van Funchal werden gewezen.
In het hotel nog meer vriendelijke mensen en een hotelkamer die mijn stoutste verwachtingen overtreft.
Na ons gesetteld te hebben naar het winkelcentrum voor wat proviand. De knollen zijn behoorlijk op.
Zometeen nog even wat eten en dan naar bed.
Veel liefs
Jeannette

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

We gaan een weekje naar Madeira. Zoals vaak bij onze reizen hou ik je graag op de hoogte van onze belevenissen. Vanaf 12 maart zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

jeannette